به هر آدم یا مجموعه پولداری که دوس داره روی استارتاپها سرمایهگذاری کنه نمیشه گفت سرمایهگذار.
سرمایهگذار خوب باید فرز باشه، اگه مسئولیت رو قبول کرد، واسه سیصد چهارصد میلیون شیش ماه شما رو با کاغذبازی سر کار نذاره.
باید با ادبیات کارآفرینی خطرپذیر آشنا باشه، یعنی اگه با چک و سفته از شما تضمین موفقیت خواست هنوز بازاری سنتیه.
باید قبول کرده باشه که روی سرمایهاش ریسک کرده (سرمایه گذاری خطرپذیر) و خیلی خوب میشه اگه در مواقع ضروری دسترسی بهش ساده باشه.
سرمایهگذار خوب به طور مستقیم تو جزییات تیم استارتاپی دخالت نمیکنه، ولی اگه در شبکهسازی و معرفی تیمهای حقوقی و تخصصی بهتون کمک کنه یه مزیت بزرگه(سرمایه هوشمند).
اون باید بدونه هم در سود و هم در زیان شریکه، یعنی با خودش کنار اومده باشه همونطور که شما دارید روی زمان و کارتون ریسک میکنین، اونم روی پولش ریسک کرده.
برای پیدا کردن سرمایهگذار بهتره با شتابدهندهها مشورت کنین یا تو پورتفوی شرکتهای سرمایهگذار نگاه کنین روی کدوم استارتاپها سرمایهگذاری کردن، وضعیت اون استارتاپها الان چطوره و اعضای اونها به طور شفاهی دربارهی سرمایهگذارشون چی میگن.