با افراد دارای معلولیت چطور تعامل کنیم
وقتی یک فرد دارای معلولیت رو میبینیم:
- موقع صحبت با خودش حرف بزنیم نه همراهش، ارتباط چشمی رو هم باهاش قطع نکنیم.
- اگه باید کاری رو انجام بده، راحت بهش بگیم، اگه نتونه خودش میگه. باهاشون مثل بچه کوچیک رفتار نکنیم. لازم نیست وقتی داره یه کاری رو انجام میده بگین تو نمیتونی برات خطرناکه بذار من انجام بدم.
- ازشون نپرسیم چی شد که معلول شدی، با معلولیتی که دارن هم بهشون برچسب نزنیم یا صفت نسازیم.
- تمام تجهیزات توان بخشی جز حریم خصوصی اوناست، نگیم بده من امتحان کنم!
- موقع حرف زدن به ویلچرشون تکیه ندیم. خودمون رو باهاشون هم سطح کنیم، ، جوری که چشمها روبروی هم باشه.
- یهویی برای کمک کردن ویلچرشون رو هل ندیم! ازشون سوال کنیم، کمک میخوان یا نه.
- اگه با کسی که معلولیت گفتاری داره، صحبت میکنیم، جملهاش رو کامل نکنیم. با صبر باید به حرفهاش گوش کنیم.
- بچهها ممکنه در مورد علت معلولیت یه نفر کنجکاو بشن، اگه پرسیدن نگیم «چون مواظب نبود! یا به حرفمامانش گوش نداده اینجوری شده، خدا رو شکر کن سالمی»، معلولیت تنبیه نیست.
- کارگردانها حواسشون باشه تو فیلمها وقتی یکی میخواد به سزای کار بدش برسه، روی ویلچر نشونش ندن!
گروه مالی فیروزه