معمولا وقتی بخاطر تلنبار شدن کار استرس گرفتیم، هشتاد درصد استرسمون بخاطر یکی دو تا کاره. برای همین اگه حس میکنیم زیر فشار کار داریم له میشیم ببینیم اون دوتا کار چیه و کی باید تمومش کنیم. خیلی وقتها ما به خودمون هِی میگیم «زود باش! دیر شد!» و برا همین فکر میکنیم همه کارها فوریان. حجم کارا رو در بیاریم و درست زمانبندی کنیم. بعضیوقتها یه چیزی تو ذهنمون هِی میگه «تنبل نباش! کار کن!» واسه همین حتی تو خواب هم داریم کار میکنیم. برای اینکه اینجوری نشه، برای کار کردن زمان شروع و پایان بذاریم. اگه ما فکر کنیم باید همهی کارها رو به بهترین شکل انجام بدیم، به مرور هیچکاری رو نمیتونیم تموم کنیم. برای هر کار باید «خوب» رو ببینیم چیه و به همون برسیم، لازم نیست همیشه عالی باشیم. خیلی وقتها هم هست با اینکه خودمون خیلی کار داریم، اما هر کسی ازمون یه چیزی میخواد بهش نه نمیگیم. یادمون نره، اگه بخوایم همه رو راضی نگه داریم، آخرش هیچکس راضی نیست. ظرفیت هر آدمی محدوده و با گفتن «قوی باش! تو میتونی!» توانایی آدم زیاد نمیشه، باید قبول کنیم ما ابرقهرمان نیستیم و آدم با مهارت میتونه قوی بشه، نه تلقین.